Kto decyduje o wyborze sprzętu do terapii?

Bez wątpienia rosnąca popularność metody  w połączeniu ze względnie łatwym dostępem do środków finansowych pochodzących z realizacji różnego rodzaju programów "unijnych" czy "regionalnych" powoduje, że szczególnie poza dużymi miastami gdzie dużo trudniej jest uzyskać tego typu finansowanie, brakuje wyszkolonych terapeutów. Coraz częściej obserwuję następującą sytuację. Placówki oświatowe, poradnie czy podmioty gospodarcze nie zawsze związane branżowo z "opieką" nad dziećmi, występują o różnego rodzaju dofinansowanie. Nie wszystkich zajmuje kwestia późniejszego realizowania przyjętych na własne barki zobowiązań.
Jeśli szczęśliwym zbiegiem okoliczności i dzięki przychylności urzędników dana placówka dostanie wspomniane wyżej dofinansowanie rozpoczyna się "realizacja projektu". I tutaj docieramy do sedna. Okazuje się, niestety zbyt często, że "projekt" składany był w ostatniej chwili a zestawienie sprzętu do terapii kompletowane przez osoby nie dość, że nie będące terapeutami metody integracji sensorycznej, to wręcz nie mające nic wspólnego z opieką nad dziećmi. Spotkałem w swojej praktyce salę do terapii "zaprojektowaną" przez sekretarza gminy, urzędnika (!). Jest to oczywiste uogólnienie, ale dyrektor placówki składający zamówienie na pomoce do SI to niemalże norma. Pół biedy jeśli takie zamówienie zostało skonsultowane z terapeutą ale to już powszechną praktyką nie jest.

Osobiście nie jestem zwolennikiem tworzenia i oferowania gotowych "zestawów sprzętu do terapii SI" i prawdopodobnie doświadczeni terapeuci zgodzą się z tą opinią. Nie ma dwóch placówek o identycznych potrzebach jeśli chodzi o wyposażenie w sprzęt terapeutyczny. We wszystkich używana będzie deskorolka, lecz dla dzieci w wieku przedszkolnym odpowiednia będzie mniejsza, a dla placówek np. Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym, gdzie podopiecznymi są również ludzie dorośli, zdecydowanie większa. Podobna sytuacja dotyczy innych elementów wyposażenia. Od huśtawek, poprzez piłki na kołdrach dociążeniowych kończąc. Tak też każdy komplet sprzętu opuszczający moją pracownię uwzględnia konkretne potrzeby odbiorców. Od kolorów pokrycia po rozmiary poszczególnych huśtawek. Jeśli za nadrzędny cel uznajemy dobro osób, dla których pozyskiwane są wspomniane środki finansowe, a nie sam fakt poprawienia statystyk wykorzystania "unijnych" pieniędzy, to należało by z większym rozsądkiem i dbałością podchodzić do udziału w tego typu przedsięwzięciach.

Zasada "będziemy martwić się jak nam dadzą" nie jest w tym kontekście najlepszą dewizą. Daleki jestem od zarzucania komukolwiek złej woli w działaniu. Wręcz przeciwnie. Podziwiam zaangażowanie i wytrwałość wielu dyrektorów, nauczycieli czy szeregowych pracowników oświaty chcących stworzyć dla "swoich" dzieci lepsze warunki do terapii i rozwoju. Lecz muszę zwrócić się do nich z osobistym apelem. Żeby Wasze działanie nie poszło na marne a Ci, dla których to robicie, w najpełniejszy sposób mogli spożytkować efekt Waszych wysiłków, postarajcie się aby dobrać wyposażenie do potrzeb Waszego środowiska, Waszej placówki, Waszych podopiecznych.  Będzie to dodatkowy wysiłek ale efekt jest tego warty. 

Osobą najbardziej kompetentną do zaplanowania wyposażenia sali do SI jest terapeuta, który będzie w danej placówce pracował. Zna on specyficzne potrzeby osób, do których będzie kierowana jego pomoc. Zna lokal, plany rozwoju czy wysokość planowanych środków finansowych etc. Pomocy można również szukać w stowarzyszeniach skupiających terapeutów integracji sensorycznej. W Polsce mamy takie dwa. Szukanie pomocy u producentów sprzętu nie jest chyba najlepszym rozwiązaniem, bo będą oni zbyt silnie przywiązani do własnej oferty i mogą w ten sposób nie zachować obiektywizmu. Ta uwaga dotyczy również i mnie. Podstawowym grzechem projektów przygotowywanych przez osoby nie związane z metodą jest zapominanie o niesłychanie ważnej roli "drobnego sprzętu". Bez niego jednak trudno wyobrazić sobie prawidłowy przebieg terapii. 
Żeby nie pozostawić mylnego wrażenia, zgodnie z prawdą muszę zaznaczyć, że zdecydowana większość zamówień składanych w ramach realizacji różnego rodzaju projektów, to dobrze przemyślane, osadzone w realiach kompletne realizacje. I tak w odniesieniu do sal tworzonych od podstaw, jak i do placówek uzupełniających posiadane wyposażenie.