Zestaw 10 prostych ćwiczeń z piłką sensoryczną/rehabilitacyjną - poradnik dla rodziców

Poniżej znajdziesz 10 propozycji ćwiczeń, które mogą być wykonywane w domu z dzieckiem i wykorzystują piłkę sensoryczną/rehabilitacyjną. Ćwiczenia są dobrane tak, by wspierać integrację sensoryczną, rozwój równowagi, koordynacji i czucia głębokiego.

Wskazówka: Wykonuj ćwiczenia w bezpiecznej przestrzeni, wolnej od ostrych narożników i przeszkód. Dostosuj liczbę powtórzeń i czas trwania do możliwości dziecka — najlepiej rozpocząć od 1–2 minut na ćwiczenie i stopniowo wydłużać.

Ważne: wybierając ćwiczenia należy uwzględnić aktualny stan zdrowia dziecka i wszelakie ograniczenia wynikające z rozwoju ruchowego, psychicznego i emocjonalnego.  Jeśli chcesz mieć pewność, że wybrane przez Ciebie ćwiczenia posłużą Twojemu dziecku skonsultuj swój wybór z terapeutą na co dzień pracującym z Twoim dzieckiem.

Wskazówki dla rodziców:

• Zawsze obserwuj dziecko podczas ćwiczeń – szczególnie jeśli ma zaburzenia SI.

• Zacznij od krótkich sesji i stopniowo wydłużaj czas i trudność.

• Po każdej sesji przeprowadź krótką rozmowę: „Jak się czułeś?”, „Co było trudne? Co fajne?” – wspieraj świadomość sensoryczną dziecka.

• Łącz ćwiczenia z piłką z codziennymi aktywnościami: skakanie przed zabawą, balans po powrocie ze szkoły etc.

• Pamiętaj o prawidłowej powierzchni i bezpieczeństwie – miękka mata pod piłką, czysta przestrzeń.

Objawy i skutki niepodjęcia terapii – dlaczego warto działać?

Objawy, które mogą wskazywać na potrzebę terapii ruchowej lub integracji sensorycznej

• słaba koordynacja ruchowa: dziecko przewraca się często, ma trudności z chodzeniem po linie lub balansowaniem;

• nadwrażliwość lub podwrażliwość dotykowa: reaguje przesadnie na dotyk, nie lubi niektórych materiałów lub odwrotnie – szuka mocnych bodźców;

• trudności z równowagą i orientacją przestrzenną: np. niechęć do huśtawek, karuzel, przeszkody w aktywnościach ruchowych;

• słaba koncentracja i impulsywność: dzieci z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego często mają trudności w skupieniu uwagi, pracy siedzącej;

• problemy z napięciem mięśniowym: np. „lejące się” mięśnie, trudność w utrzymaniu pozycji siedzącej, wstanie z podłogi;

• unikanie aktywności ruchowej lub „nadaktywność” w nieuporządkowany sposób.

Skutki niepodjęcia terapii

• utrwalenie się deficytów motorycznych i sensorycznych — im dłużej dziecko nie otrzyma adekwatnego wsparcia, tym trudniej o korektę w późniejszym wieku;

• pogłębienie trudności szkolnych i społecznych — np. słabsze wyniki w nauce, niższe poczucie własnej skuteczności, izolacja społeczna;

• zwiększone ryzyko wystąpienia problemów emocjonalnych — frustracja, niska samoocena, lęk przed aktywnością fizyczną;

• ograniczenie w codziennym funkcjonowaniu — trudności w ubieraniu się, w zajęciach pozalekcyjnych, w zabawie ruchowej rówieśników;

• wyższe koszty terapeutyczne w przyszłości — terapia w młodszym wieku zwykle bywa szybsza i skuteczniejsza.

Dlaczego warto działać wcześniej

Im wcześniej podejmie się działania z wykorzystaniem odpowiednich narzędzi (takich jak piłka rehabilitacyjna), tym większa szansa na sukces terapeutyczny. Wczesna interwencja pozwala na lepsze adaptacje układu przedsionkowego, proprioceptywnego i ruchowego, co przekłada się później na lepsze umiejętności w szkole, w życiu codziennym i aktywności fizycznej.